Edebi akımlar genellikle belirli bir dönemde, belirli bir coğrafyada ve belirli bir düşünce sistemi etrafında toplanan yazar ve sanatçıların benimsediği belirli bir tarzı ifade eder. Bu akımlar genellikle belirli bir türde edebi eserlerde benimsenen temaları, üslupları ve felsefi yaklaşımları kapsar.

Türk edebiyatında da çeşitli akımlar ve dönemler bulunmaktadır. Bazı önemli Türk edebiyatı akımları şunlardır:

- Divan Edebiyatındaki Durum: Osmanlı İmparatorluğunun resmi edebi dili olan Türkçe ile Farsça ve Arapça'nın etkisiyle oluşmuş olan Divan edebiyatı geleneğini ifade eder.

- Halk Yazın Akımı – Yunus Emre: Türk halk edebiyatının en büyük temsilcilerinden biri olan Yunus Emre'nin eserleriyle başlayan ve halkın dilinden, duygularından beslenen bir akımdır.

- Tanzimat: Osmanlı İmparatorluğu'nun çöküş dönemine denk gelen ve Batılı anlamda edebiyatı ve toplumu dönüştürmeyi amaçlayan bir akımdır.

- Gerçekçilik: Tanzimat'ın ardından gelen bir akım olan Gerçekçilik, toplumsal gerçeklerin objektif bir şekilde ele alınmasını ve eserlerde yansıtılmasını savunur.

- Edebiyat-ı Cedide: Batı etkisindeki yeni bir edebiyat anlayışını benimseyen yazarların oluşturduğu bir akımdır.

- Fecr-i Ati: Osmanlı toplumunda "Güneş Doğmamış çocuklar" olarak nitelendirilebilecek genç yazarların oluşturduğu bir harekettir.

- Genç Kalemler ve Türkçülük: Türk dilinin ve kültürünün önemini vurgulayan ve milli değerlere odaklanan bir akımdır.

- Milli Edebiyat Akımı: Dil, tarih, millet bilinci üzerine inşa edilen bir akımdır ve Türk edebiyatının milli değerlerine dönüş hareketi olarak görülebilir. Bu akım, Türkçe'nin öne çıkarılmasını ve milli edebiyatın gelişmesini hedefler.

Parnasizm ise Fransa'da ortaya çıkmış bir akımdır ve gerçekçilikle natüralizmin şiirdeki sentezini temsil eder. Parnasizm, sanat için sanat anlayışını benimseyen bir akımdır ve şiirde ayrıntıları, nesnelliği ve somut imgeleri ön plana çıkarır. 1886'da "Parnas" adlı derginin yayınlanmasıyla ortaya çıkmıştır ve şiirde dingin bir nesnellik, özenli bir anlatım ve güçlü bir dil kullanımını hedefler.

Edebi akımlar genellikle sanatçıların toplumsal, kültürel ve siyasi etkileşimlerin bir sonucu olarak ortaya çıkar ve o dönemdeki düşünce biçimlerini, değer yargılarını ve sanatsal anlayışları yansıtır.