Amasya Genelgesi Tarihi

Amasya Genelgesi, Mustafa Kemal tarafından yaveri Cevat Abbas Bey'e 21-22 Haziran 1919 gecesi Amasya'da verilen emirlerin yazılı hali olarak bilinmektedir. Bu genelgede belirtilen temel esaslar, o dönemde ülkenin içinde bulunduğu durumu ve geleceğe yönelik planlarını açıkça ortaya koymaktadır.

Genelgede vurgulanan ilk önemli nokta, vatanın bütünlüğü ile milletin bağımsızlığının tehlikede olduğudur. İstanbul hükümetinin sorumluluklarını yerine getiremediği ve bu durumun milleti yok olmuş gösterdiği belirtilerek, bağımsızlığın yine milletin azmi ve kararıyla kurtarılacağı vurgulanmıştır.

Ayrıca, ulusal bir heyetin varlığının önemine ve Anadolu'nun güvenilir bir yeri olan Sivas'ta ulusal bir kongre toplanmasına karar verilmiştir. Bu kongrede milletin içinde bulunduğu durumun gerekliliklerinin yerine getirilmesi ve hakların dünyaya duyurulması amaçlanmıştır.

Amasya Genelgesi'nde ayrıca, diğer illerden milletin güvenini kazanmış üç temsilcinin en kısa sürede Sivas'a gelmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu temsilcilerin işlerini gizli tutmaları ve kendilerini tanıtmadan seyahat etmeleri gerektiği vurgulanmıştır.

Doğu illeri adına ise, 10 Temmuz'da Erzurum'da bir kongre toplanacağı ifade edilmiş ve diğer illerden temsilcilerin Erzurum Kongresi'ne gelmeden önce Sivas Genel Kongresi'ne katılabileceği belirtilmiştir. Bu şekilde, ulusal mücadele için planlanan adımların koordineli bir şekilde atılması hedeflenmiştir.