Anılarla Çatırdayan Kapı

Eski evimizin tahta kapısı,
O anıların bekçisi yorgun yüzüyle,
Her çatırtısında fısıldar geçmişi,
Ve biz hâlâ onun ardında gizliyiz.

[Gri, soğuk günlerin sıcak kucaklarında,]
[Açılırdı o kapı sevgiyle dolup taşarak,]
Çocuk sesleri yankılanırdı dört bir yanında,
Ve umutlar uçuşurdu rüzgârla salınarak.

Tahtadan dokusunu sever ellerim,
Her çizik bir hatıra, bir hikaye,
Özlemle sarılır, dinlerim yine,
[O kapı ki; geçmişin sessiz şahidi.[/O]

Zaman aşındırsa da seni, ey kapı,
Ruhumuzda bıraktığın izler canlıdır,
Her dönüşte sana, kalbim titrer,
Ve bilirim ki; anılarla dolu bir dünyasın.[/CENTER]