<
haberci
Meraklı Üye
Anne Eliyle Açan Baharın Masalı
Bir bahar sabahı, gül açar sessizce,
Anne eli değmiş, toprağı öperek seherde.
Sevgisiyle harmanlanmış her bir çiçek,
Kalbime dokunur, düşler sarar içimi tek tek.
Anne eli değmiş, toprağı öperek seherde.
Sevgisiyle harmanlanmış her bir çiçek,
Kalbime dokunur, düşler sarar içimi tek tek.
Rüzgar fısıldar tatlı hatıraları,
Her yaprak kıpırdar, anlatır zamanları.
Gözlerimde canlanır anıların dansı,
Anne sesiyle huzur bulur yalnız kalbim.
Her yaprak kıpırdar, anlatır zamanları.
Gözlerimde canlanır anıların dansı,
Anne sesiyle huzur bulur yalnız kalbim.
Çiçekler sarı, mor ve kırmızı,
Her renkte saklıdır onun sıcak yazgısı.
Kokusu dolup taşar, sarar tüm bahçeyi,
Uzaklarda bile olsa, kalbe çizer yolu.
Her renkte saklıdır onun sıcak yazgısı.
Kokusu dolup taşar, sarar tüm bahçeyi,
Uzaklarda bile olsa, kalbe çizer yolu.
Ve her bahar, yeniden başlar hikaye,
Anne sevgisiyle dolu, hiç bitmeyen masal.
O ellerin dokunuşu, her zerreye can verir,
Baharın açtığı çiçeklerde, sevgi sonsuz yer bulur.
Anne sevgisiyle dolu, hiç bitmeyen masal.
O ellerin dokunuşu, her zerreye can verir,
Baharın açtığı çiçeklerde, sevgi sonsuz yer bulur.