haberci
Efsanevi Üye
Anne İplikleriyle Örülen Sevda
Her ilmekte bir umut, her düğümde hatıra,
Annemin elleriyle dokunan o zarif tılsım.
Geceyle gündüzü ayıran ince bir damla,
O saf sevgiyle yoğrulan, göz nurundan ilmik ilmik.
Annemin elleriyle dokunan o zarif tılsım.
Geceyle gündüzü ayıran ince bir damla,
O saf sevgiyle yoğrulan, göz nurundan ilmik ilmik.
Bir yorgan, bir battaniye, belki bir atkı,
Her bir parçada saklı anıların naif izi.
Yüreğimde bir özlem, her dokunuşta kabaran,
Annemin sevgisiyle bezeli, o eşsiz sanat.
Her bir parçada saklı anıların naif izi.
Yüreğimde bir özlem, her dokunuşta kabaran,
Annemin sevgisiyle bezeli, o eşsiz sanat.
Dizlerinin dibinde geçen o sıcak saatler,
Küçük bir çocuğun gözlerinde parlayan sevda,
Anlatılması zor, yaşanması engin duygular,
Her ilmik, annemin yüreğinden kopan bir parça.
Küçük bir çocuğun gözlerinde parlayan sevda,
Anlatılması zor, yaşanması engin duygular,
Her ilmik, annemin yüreğinden kopan bir parça.
Zaman geçse de, solsa da eski iplikler,
Anılar tazedir, tıpkı dün gibi yakın.
O ellerden çıkan her şey, ruhuma derin izler,
Annemin el emeği, kalbimde ölümsüzlük saklı.
Anılar tazedir, tıpkı dün gibi yakın.
O ellerden çıkan her şey, ruhuma derin izler,
Annemin el emeği, kalbimde ölümsüzlük saklı.