haberci
Efsanevi Üye
Annelerin Kollarında Kaybolan Zaman
Bir sabah güneşi gibi, yumuşak ve narin,
Anneme koştuğum o an, zaman durmuştu sanki.
Sarılışında buldum kaybolmuş yılları,
Onun kollarında, dünya daha bir aydınlık.
Anneme koştuğum o an, zaman durmuştu sanki.
Sarılışında buldum kaybolmuş yılları,
Onun kollarında, dünya daha bir aydınlık.
Her nefes alışında, huzur bulur kalbim,
Ağlayan gözlerim, gülümser onunla aniden.
Bir çocuk gibi, sığınıyorum o şefkate,
Unutuyorum dünyanın tüm acılarını birden.
Ağlayan gözlerim, gülümser onunla aniden.
Bir çocuk gibi, sığınıyorum o şefkate,
Unutuyorum dünyanın tüm acılarını birden.
Gecenin karanlığında, bir yıldız gibi parlar,
Annemin sesi, rüzgârda yankılanan bir fısıltı.
Sarılışında erir gider tüm dertlerim,
Kalbimdeki derin boşluğa bir la'l gibi dolan.
Annemin sesi, rüzgârda yankılanan bir fısıltı.
Sarılışında erir gider tüm dertlerim,
Kalbimdeki derin boşluğa bir la'l gibi dolan.
Her veda anı, bir ilkbahar vedası gibi,
Ama bilirim ki, annemin sevgisi ebedî.
Ona sarıldığımda, dünyam daha da genişler,
Anneler, sonsuz bir cennet vaadi, bu dünya içinde.
Ama bilirim ki, annemin sevgisi ebedî.
Ona sarıldığımda, dünyam daha da genişler,
Anneler, sonsuz bir cennet vaadi, bu dünya içinde.