Augustinus gençliğinde, Pagan bir baba olan Patricius ve Hristiyan bir anne olan Monica'nın çocuğuydu. Roma'nın çöküşüne ve Hristiyanlığın kabulünün hemen ardından yaşadığı dönemde, Augustinus'un atalarının Kartacalı Berberiler olduğu düşünülmektedir. Augustinus, Roma kültürü içinde eğitildi ve sadece Latince dışında hiçbir dil öğrenmedi.

Augustinus'un kötülük problemine gelirsek, o kötülüğü teodise çerçevesinde ele alır. Ona göre insan, akıl ve özgür iradeye sahip bir varlıktır. Ahlaki kötülük, bu yetilerin veriliş amacına uygun şekilde kullanılmamasından kaynaklanır. Doğal ve fiziksel kötülük ise ahlaki kötülüğün cezalandırılması için vardır.

Augustinus'a göre Tanrı Devleti, yeryüzündeki temsilcisi olarak Kilise'yi tanımlar. Dünya devleti ve Tanrı devleti ayrımını yaparak, kötü yönetimlerle iyi yönetimleri ayırmak isteyen Augustinus'a göre, Tanrı devleti dünya devletlerinin örnek alması gereken ideal ve ebedi bir devlettir.

Zamanın özellikleri açısından Augustinus, zamanın akıcı ve geçici olduğunu belirtir. Ayrıca şimdiki zamanın biricik ve eşsiz olduğunu ifade eder. Bu durum, zamanın sürekli değişim halinde olduğunu gösterir.

Descartes'a göre kesin ve doğru bilginin kaynağı, "sezgi"dir. Kendisinden şüphe edilmeyecek bir temel arayan Descartes, "cogito" bilgisine ulaşarak kesinliği sağlar. Bu kesinlik ise ona "sezgi" tarafından sağlanmaktadır.

Hegel'e göre ise varlık, tin, geist, idea gibi kavramlarla anlatılan, her şeyi içinde barındıran tinsel bir varlıktır. Hegel'e göre varlık, tüm insan bireylerinin dışında var olan nesnel bir varlıktır ve bu Tanrı dışında başka bir şey değildir.

Platon'un "Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın, yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır." ve "Dost hem iyi görünen hem de iyi olan insandır." şeklindeki sözlerini paylaştığınız için teşekkür ederim. Bu sözler, Platon'un insan ilişkilerine ve dostluğa bakış açısını yansıtmaktadır.