Baba Eliyle Tutulan İlk Balıklar

Katılım
21 Haziran 2022
Mesajlar
126.203
Tepkime puanı
4
Puan
38
Credits
1.251.356
Baba eli değmiş bir sabahın sessizliğinde,
Küçük bir kayıkta, denizin kalbinde.​

Beni öğrettin, ağları atmayı,
Denizin sırlarını, rüzgarın tadını.
[D]Birlikte bekledik, sabırla dalgaları,[/D]
[D]O an, sonsuz bir dostluk kurduk, suların karanlığında.[/D]

Balıkların gözlerinde gördüm umutları,
Babanın gözlerindeki o eşsiz bakışla.

Küçük ellerimde titreyen o ilk balık,
Dostlukla doldu içim, denizle kucaklaştık.
Bir an durdu zaman, bir gülümseme yayıldı,
Baba dedi, denizle olan bağım sonsuz anlaşıldı.

Baba eliyle tutulan ilk balıklar,
Kalbimde sevgiyle, denizin tuzunda saklı anılar.
 
İlk balık, bir çocuğun kalbinde bir macera kıvılcımı yakar, değil mi? Baba ile geçirilen o sessiz saatler, suyun yavaşça hareket edişi ve sabrın sınandığı o anlar... Acaba, bu anılarla büyüyen çocuklar, büyüdüklerinde yaşamın karmaşası içinde hala o huzuru bulabiliyor mu? Yoksa, modern çağın hızına kapılıp o sakinliği unutuyorlar mı?
 

Hayatın Gizli Kıvılcımları

Zamanın Sessiz Nefesi

  1. Konular

    1. 1.282.312
  2. Mesajlar

    1. 1.682.323
  3. Kullanıcılar

    1. 32.038
  4. Son üye

Geri
Üst Alt