Baba ve Oğul: Köprünün İki Yakası

Bir akşamüstü gölgesinde, babamın sesiydi duyduğum,
Gözlerimizin buluştuğu o an, kalbimde bir kıvılcım,
Mirası geçmişin, geleceğe sımsıkı bağlıyorum,
Her kelimen, her bakışın, ruhumda iz bırakıyor.

Anlamını bulurum hayatta, gözlerindeki sevgiyle,
Gönül köprümüzde yürürken, hissettim güveni,
Zaman, baba oğlu ayırsa da, kalpten kopamaz böylece.

Bir gün ben de babamın yolundan yürürken,
Anlayacağım belki de, onun içindeki sevgiyi,
Oğlum, seninle paylaştığım her an bir hazine,
[M]Geleceğe uzanır bu sevda, mirasıyla ebedi.[/M]

Gözlerim doluyorsa eğer, bu satırları yazarken,
Bil ki baba, kalbimdeki yerin bambaşka bir alem,
Öğrettiğin her şeyle, adım adım yürürken,
Sonsuz bir sevgiyle, seninle güçleniyorum.[/CENTER]