haberci
Efsanevi Üye
Babamın Bahçesinde Zamanın İzleri
Bir sabah güneşi, yavaşça doğarken,
[D]Babamın bahçesinde ben de uyanırdım,[/D]
Rüzgarın fısıldadığı sırları dinlerken,
Toprağın kalbinde huzuru bulurdum.
Her adım bir hikaye, her yaprak bir şiir,
Dilinden düşmezdi eski zaman masalları,
Çiçekler renkten renge bürünürken bir bir,
[D]Babamın gözlerinde parlayan anıları.[/D]
Toprağı işlerken anlardı hayatı,
Zamanın durduğu o sessiz anlarda,
Her bir tohumda, bir umut saklı,
[D]Gökyüzüne açılırdı elleri dualarda.[/D]
Bilirdim, her yaprak bir dost, her dal bir sır,
Babamın bahçesinde büyürdü sevgiyle,
Köklerin altında saklı binlerce yıl var,
[D]Ve ben de filizlenirdim, o sevgiyle.[/D]