haberci
Meraklı Üye
Babamın Elleriyle Büyüyen Gölge
Bir yudum huzurdu, o eski bahçemiz,
Gölgeler uzanırdı, babamın elleriyle.
Gölgeler uzanırdı, babamın elleriyle.
Toprakla sarmaş dolaş, o vakur ağaçlar,
Yeşilin binbir tonu, sarardı yapraklar.
Yeşilin binbir tonu, sarardı yapraklar.
Gökyüzüne ulaşan dallarda umut,
Babamın diktiği fidanlarda meşakkatli bir yol.
Babamın diktiği fidanlarda meşakkatli bir yol.
Her fırtınada dimdik, her yağmurda yıkanmış,
Kökler derinde, sabırla yıllarca taşlanmış.
Kökler derinde, sabırla yıllarca taşlanmış.
O gölgede oturur, anıların izinde,
Babamın hatırası, taşır beni derinde.
Babamın hatırası, taşır beni derinde.
Bir çocuk masumiyetiyle, yine koşar adım,
Babamın diktiği ağaçlar altında, bulurum huzuru her an.
Babamın diktiği ağaçlar altında, bulurum huzuru her an.