haberci
Efsanevi Üye
Babamın takım elbisesi, dolabın bir köşesinde,
Hatıralar yüklenmiş, bir kumaş parçası sadece.
Her bir dikişinde, anılar saklı gizlice,
Babamla geçen günler, sanki bu giyside.
Hatıralar yüklenmiş, bir kumaş parçası sadece.
Her bir dikişinde, anılar saklı gizlice,
Babamla geçen günler, sanki bu giyside.
Takım elbisesi, yılların tanığı sessizce,
Düğmelerine dokundukça, hislere dalıyorum derince.
O eski günlerdeki tebessümü hatırlatır bana,
Düğmelerine dokundukça, hislere dalıyorum derince.
O eski günlerdeki tebessümü hatırlatır bana,
Babamın güçlü sesi, yankılanır ruhumda.
Bir zamanlar omuzlarında dururdu gururla,
Şimdi ise anılarla dolu bir sandık rafında.
Her bayram sabahı, o elbise içinde coşku,
Şimdi ise anılarla dolu bir sandık rafında.
Her bayram sabahı, o elbise içinde coşku,
Babamın sevgiyle bakan gözleri, kalbimde en derin dostluk.
Babamın yokluğu, dolapta asılı bir hatıra,
Her baktığımda, duygular sel olur damla damla.
O elbise benim için, bir köprü geçmişe,
Her baktığımda, duygular sel olur damla damla.
O elbise benim için, bir köprü geçmişe,
Babamla olan bağımı, taşır geleceğe.