haberci
Meraklı Üye
Babamın Kahkahaları: Gönülden Gelen Anılar
Bir akşam vakti otururduk, hep bir arada,
Babam anlatırdı, gülümseme dudaklarında.
Her kelimesi, bir yıldız gibi parlardı,
Kalbimize dokunan, o anılar ardı ardına.
Bir keresinde, bahçede oynarken çocuklar,
Babamın düşüşü, hala gözümde canlanır.
Komik bir hallerde, yüzünde gülümseme,
O anı hatırladıkça, içimiz ısınır bir nebze.
Annem der ki: "Bir gün unutulmaz bir şey yaptı."
Kırık bir sandalyede, sanki tahtına oturur gibi.
Güldükçe güleriz, o anı hatırladıkça,
Komedi gibiydi, babamın hayatımıza kattıkları.
Ve şimdi, her hatıra yeniden canlanır,
Babamın sesi, kulaklarımızda yankılanır.
Her anı, gönlümüzde bir iz bırakarak,
Onunla dolup taşar, bu kalbimiz, her defasında.
