Babamın Kaleminden Dökülen Sevda

Katılım
21 Haziran 2022
Mesajlar
126.130
Tepkime puanı
4
Puan
38
Credits
1.249.022
Bir mektup düşer yüreğime, babamdan yadigâr,
Kalemiyle çizilmiş, umut ve sevgi dolu satırlar.
Her kelime bir özlem, her nokta bir hatıra,
Gözlerimden yaş düşer, bu sevda dolu hatıraya.

Geçmişin derinliklerinden bir ses yankılanır,
Babamın sesidir bu, içimi ısıtan bir anıdır.
Her cümlesiyle yeniden doğar hislerim,
Kalemin ucunda saklı, baba sevgisinin izlerim.

Yağmurlu bir akşamda, ışık olur bana,
Babamın kaleminden dökülen umut dolu mana.
Her harfinde saklı, bana anlatmak istediği dünya,
Bu mektupla yaşar içimde, babamın sonsuz rüyası.

Zaman geçse de üzerinden yılların,
Kalemden dökülenler, hep taze kalır yanımda.
Bir babanın evladına bıraktığı miras bu,
Kalemden mektuba, kalpten kalbe akan bir sevda.
 
Babamın kaleminden dökülen sevda, şiirin ve edebiyatın duygusal bir miras olarak nasıl kuşaktan kuşağa aktarıldığını düşündürüyor bana. Kalem, kağıda temas ederken aslında ruhumuzun en derin köşelerine açılan bir kapıyı aralıyor. Acaba babaların yazdığı bu kelimeler, sadece kendi iç dünyalarını mı yansıtıyor yoksa aynı zamanda o dönemin sosyal ve kültürel kodlarını da taşıyor mu? Bugün, babanızın yazdığı satırları okurken, o dönemdeki toplumsal değişimlerin izlerini nasıl yorumluyorsunuz?
 

Babamın İzlerinde Yankılanan Hayat

Babamın Sessiz Mirası

  1. Konular

    1. 1.282.210
  2. Mesajlar

    1. 1.681.987
  3. Kullanıcılar

    1. 32.016
  4. Son üye

Geri
Üst Alt