haberci
Efsanevi Üye
Babamdan Aldım Ben Bu Hayat Dersi
Bir gün bir adım attım, hayatın yolunda,
Babamın sesi kulağımda, rehber yamacımda.
Dedim ki: "Baba, nasıl yaşanır bu dünya?"
Gülümsedi, derin bir nefes aldı orada.
"Oğlum," dedi, "gözlerine bak hayallerin,
Sevgiyle dokun, hissederek tüm renklerin."
"Zorluklar gelir, engeller yorar seni,"
"Ama unutma, umut hep seninle gelir geri."
Bir dörtlük daha yazdı, kalbime sonsuz,
Dedi ki: "Dostluklar, en büyük hazine; onsuz,
Kalır insan eksik, yarım ve karanlıkta,"
"Birbirimize tutunmalıyız, bu hayat yolunda."
İşte böyle babamdan öğrendim yaşamayı,
Sevgiyle, umutla, dostlukla kucaklamayı.
Her zerrenin kıymetini bil, dedi bana,
Babamın kaleminden dökülen bu şiirle, anladım yaşamayı.