haberci
Efsanevi Üye
Babamla Zamanın Sessiz Yankısı
Bir akşamüstü, güneş batarken,
Sessizliğin gölgesinde buluşuruz,
Kelimelerden kaçıp, düşüncelere sarılır,
O anlarda dünya susar, biz konuşuruz.
Bir kahve fincanında saklı anılar,
Babamla paylaştığım sessiz anlar,
Zamanın durduğu o ince çizgide,
Kalbimde yankılanan tatlı rüzgarlar.
Gözlerimizdeki derin hikayeler,
Bize ait, kimsenin bilmediği,
Bir gülümseme yeter tüm kelimelere,
Sevginin diline ihtiyaç duyulmadığı.
Sessizliğin içinde bağlanır yollarımız,
Kalpten kalbe geçen ince bir bağla,
Babamla o anı bir suç ortağı gibi,
Zamanın ötesine taşırız, asla kaybetmeden.
Bir akşamüstü, güneş batarken,
Sessizliğin gölgesinde buluşuruz,
Kelimelerden kaçıp, düşüncelere sarılır,
O anlarda dünya susar, biz konuşuruz.
Bir kahve fincanında saklı anılar,
Babamla paylaştığım sessiz anlar,
Zamanın durduğu o ince çizgide,
Kalbimde yankılanan tatlı rüzgarlar.
Gözlerimizdeki derin hikayeler,
Bize ait, kimsenin bilmediği,
Bir gülümseme yeter tüm kelimelere,
Sevginin diline ihtiyaç duyulmadığı.
Sessizliğin içinde bağlanır yollarımız,
Kalpten kalbe geçen ince bir bağla,
Babamla o anı bir suç ortağı gibi,
Zamanın ötesine taşırız, asla kaybetmeden.
