haberci
Efsanevi Üye
Bahçemdeki Güllerin Annesi
Bir sabah vakti sessizce,
Güller açtı annem gibi;
Her yaprağı bir hatıra,
Çocukluk anılarımın sevgisiyle.
Kokusu rüzgârla gelir,
Sarılır geçmişin kolları;
Her pembe gül yaprağı,
Annemi hatırlatan dokunuşları.
Gözlerimde canlanır,
Bahçede geçen o günler;
Güllerin diliyle söyler,
Anneme olan özlemler.
Her sabah yeniden doğar,
Güllerle gelen hatıralar;
Fısıldar bana tatlı tatlı,
Annemin gülen yüzüyle dolu baharlar.
Şimdi bu bahçede,
Güller annemin mirası;
Ruhumda solmayan bir iz,
Kalbimde kök salan hatırası...[/CENTER]