Basit usul, bir hesap dönemi içinde elde edilen kazancı belirlemek için kullanılan bir vergi sistemi ve ticaret yöntemidir. Basit usulde vergilendirme, gelir vergisi mükelleflerine uygulanan bir yöntemdir. Genellikle küçük ölçekli işletmeler ve esnaflar bu yöntemi tercih etmektedirler. Basit usulde vergilendirme, vergilendirme kolaylığı sağlamak amacıyla kullanılan bir yöntemdir.

Basit usul şirketlerin defter tutma yükümlülükleri bulunmamaktadır. Bu nedenle, basit usulde vergilendirilen mükellefler defter tutmazlar. Ancak, vergi ödemeleri ve diğer yükümlülüklerini takip etmek için belirli kayıtların tutulması gerekebilir.

Basit usul ticaret, bir hesap dönemi içinde elde edilen hasılat ile giderler ve satılan malların alış bedelleri arasındaki farka dayalı bir ticaret şeklidir. Bu yöntem genellikle küçük ölçekli işletmeler ve esnaflar tarafından tercih edilmektedir.

Basit usulden vergilendirme hakkından faydalanabilecek kişiler arasında bir hesap dönemi içinde elde edilen kazancın tespitinde basit usulde vergilendirme yöntemini kullanan ortaklar, kollektif ve komandit şirket ortakları, ikrazat işleriyle uğraşanlar, sarraflar ve kıymetli maden alım satımı yapanlar bulunmaktadır.

Basit usulde ticari kazanç, bir hesap dönemi içinde elde edilen gelir ile yapılan harcamalar ve satılan ürünlerin maliyeti arasındaki farktır. Bu fark, basit usulde vergilendirilen mükelleflerin vergiye tabi kazancını belirlemek için kullanılır.

Basit usul mükellefler, 5510 Sayılı Kanunun Sigortalı sayılanlar başlıklı 4./b maddesinin 1 numaralı alt bendine göre sigortalı olabilirler. Ticari kazanç ve serbest meslek kazancı nedeniyle gerçek veya basit usülde gelir vergisi mükellefi olanlar, 4/b (Bağ-kur statüsü) kapsamında sigortalı sayılmaktadırlar.

Son olarak, basit usulde vergilendirilenler defter tutmazlar. Ancak, vergi ödeme ve diğer yükümlülüklerini takip etmek için belirli kayıtların tutulması ve kanuni yükümlülüklere uyulması gerekmektedir. Bu mükellefler, vergi yasalarının belirlediği diğer ödevlere de tabidirler.