Belediyelerin neden borçlanma yoluna gittiği konusu oldukça önemlidir. Genellikle belediyeler, gelir-gider dengesizliği yaşadıklarında veya bütçe ve finansman açığı ile karşılaştıklarında borçlanma yoluna başvururlar. Bu durumda, belediyelerin kaynak ihtiyaçlarını karşılamak için borçlanma gerekebilir.

Belediyeler, borçlanma işlemlerini yaparken belirli yasal düzenlemelere tabidir. Örneğin, 5393 sayılı Belediye Kanunu'nun 12. maddesinin beşinci fıkrasına göre, belediyeler ihbar ve kıdem tazminatlarının ödenmesi konusunda Çevre ve Şehircilik Bakanlığının onayı ile borçlanma yapabilirler.

Idarenin borçlanarak para elde etme yöntemi, kamu idaresinin merkezi olarak fonları borçlandıktan sonra bu fonları diğer birimlere kredi, hibe veya sermaye transferi şeklinde aktarması anlamına gelebilir. Bu aktarımlar faizsiz olabileceği gibi faiz giderinin bir bölümünün geri ödenmesi koşuluna da bağlı olabilir.

Yerel borçlanma ilkesi ise, yerel yönetimlerin ihtiyaç duyduğu kaynakların maliyet ve riskler göz önünde bulundurularak en uygun şekilde karşılanması ilkesini ifade eder. Yerel yönetimler için borç yönetiminin önemi büyüktür ve borçlanma kararları dikkatle alınmalıdır.

Yerel yönetimlerin borçlanma kaynakları arasında İller Bankası vasıtasıyla borçlanma en yaygın olanıdır. Ayrıca mevcut mevzuat izin verdiği sürece diğer bankalardan da borç kullanabilirler.

Belediyelerin borç yapılandırması da önemli bir konudur. Bu yapılandırma, belediyelerin su alacakları, vergi borçları gibi konularda zaman zaman yapılarak borçlu kişilere ödeme kolaylığı sağlar. Borç yapılandırmasına başvurmak için Gelirler İdaresi Başkanlığı sistemi üzerinden online olarak başvuru yapmak mümkündür.

Son olarak, belediyelerin dış borcuyla ilgili olarak Hazine Müsteşarlığı verilerine göre Müsteşarlığın belediyelere olan alacağı belirli bir miktarı göstermektedir. Belediyelerin dış borçlarının toplam miktarı her yıl değişebilir ve bu borçlarının sağlıklı bir şekilde yönetilmesi büyük önem taşır.