Beş Yıllık Kalkınma Planı, bir ülkenin ekonomik, sosyal ve kültürel kalkınmasını belirli hedefler doğrultusunda planlayarak ilerlemesini sağlayan stratejik bir belgedir. Bu planlar genellikle ekonomik büyüme, sektörel gelişim, istihdam artışı, gelir dağılımının adaleti, alt yapı yatırımları gibi konuları ele alarak ülkenin gelişimine katkı sağlamayı amaçlar.

Birinci 5 yıllık kalkınma planının hedefleri üzerinde durulan konular ulusal gelirin artırılması, artan nüfus için yeni istihdam alanları yaratılması ve dışa bağımlılığın azaltılmasıdır. Bu hedefler doğrultusunda tarımın etkinliği artırılmaya çalışılmış, sanayinin gelişmesi teşvik edilmiş ve ulusal gelirin artması hedeflenmiştir.

Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, 9 Ocak 1934'te onaylanarak yürürlüğe giren bir sanayi planıdır. Bu planın amacı, Türkiye'nin sanayi sektörünü geliştirerek üretim kapasitesini artırmak ve ekonomik kalkınmayı hızlandırmaktır.

Planlı kalkınmada lokomotif sektör, ekonomideki yapısal değişikliklerle belirlenen ve diğer sektörlere öncülük eden ana sektördür. Bu sektör genellikle ekonomik büyümeyi ve gelişmeyi tetikleyen, diğer sektörleri etkileyen önemli bir rol oynar.

2022 yılı için kalkınma planını hazırlayan kurum Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı'dır. Bu kurum, ülkenin ekonomik ve sosyal hedeflerini belirleyerek kalkınma planlarını oluşturur ve uygulanmasını takip eder.

Beş Yıllık Kalkınma Planları farklı dönemlerde uygulanmıştır. Örneğin, Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 1963-1967, İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı 1968-1972, Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı 1973-1977 ve Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı 1979-1983 yılları arasında uygulanmıştır.

Türkiye'nin şu anda uyguladığı kalkınma planı On Birinci Kalkınma Planı'dır ve 2019-2023 yıllarını kapsamaktadır. Geçmişte uygulanan diğer planlar arasında ise, Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013) ve Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005) bulunmaktadır.

7. Beş Yıllık Kalkınma Planı, zorunlu eğitim dışında her kademede hizmet alan bireylerin eğitim finansmanına katılımını sağlamayı hedefleyen ve özel eğitim kurumlarının artırılmasını teşvik eden düzenlemeler içeren bir plandır. Bu düzenlemeler ile devletin sosyal hizmetler karşılama yükü azaltılmaya çalışılmıştır.