haberci
Meraklı Üye
Beton Kokusunda Büyüyen Çiçekler
Yalnız sokaklarda adımlar sessiz,
Gözler arar yıldızları gri bulutların ardında,
Gözler arar yıldızları gri bulutların ardında,
Bir kadın yürür, omuzlarında kentin yükü,
Kalbinde sevda, umutla atar da.
Gecenin karanlığında bir yıldız parlar,
Bir umut ışığı, yolunu aydınlatır.
Kentin gürültüsü, ruhunu sarsar,
Ama o, dirençle derinlere kök salar.
Beton arasında bir çiçek açar,
Kırılgan ama güçlü, rüzgara meydan okur.
Her adımda, her nefeste hayat bulur,
Bir kadın, şehirde kendi yolunu kurar.
Kadınlar, şehirler, ve çiçekler,
Birbirine dokunur, hikayeler yazar.
Her dörtlükte yeniden doğarlar,
Beton arasında sonsuzca yaşarlar.