haberci
Efsanevi Üye
Bir kış akşamı, sessizlikte kaybolurken,
Gökyüzünden süzülen beyaz bir huzur,
Dans edercesine inen kar taneleri,
Usulca öperken yeryüzünü, her biri bir sırdır.
Hafifçe düşerken, süzülürler dingince,
Her biri bir umut, beyaz bir düş gibi,
Sessizliğin içinde yankılanır kalpte,
Bize hatırlatır en saf haliyle sevgiyi.
Gece çökerken, yıldızlarla birlikte,
Kar taneleri parıldar, birer ışık misali,
Her biri bir dua, gökyüzüne yükselen,
Bir tebessüm bırakır, yüreklerde derin izler.
Soğuk gecelerde sarılırken yalnızlığa,
Kar taneleri fısıldar, eski hikayeleri,
Ve biliriz ki, her biriyle yeniden doğarız,
Çünkü kar taneleridir, umutla dolu yüreğimizdeki.