haberci
Efsanevi Üye
Beyazın Sessiz Dokunuşu
Kar taneleri dökülürken gökyüzünden,
Her biri bir hikâye fısıldar usulca,
Düşerken yavaşça toprağa, kuytu köşelere,
Bir annenin şefkati gibi sarar sarmalar.
Her biri bir hikâye fısıldar usulca,
Düşerken yavaşça toprağa, kuytu köşelere,
Bir annenin şefkati gibi sarar sarmalar.
Sessizliğe bürünür şehir, nefes kesilir,
Beyaz bir örtü örterken sokakları,
Kalbimizde büyüyen umudu canlandırır,
Her adımda yankılanır sevginin sesi.
Beyaz bir örtü örterken sokakları,
Kalbimizde büyüyen umudu canlandırır,
Her adımda yankılanır sevginin sesi.
Yalnız ağaçlar, çıplak dallarıyla bekler,
İlk karın nazik dokunuşunu özler,
Bir çocuğun gülümsemesi gibi neşeyle,
Genişleyen bir kucaklamada bulur teselli.
İlk karın nazik dokunuşunu özler,
Bir çocuğun gülümsemesi gibi neşeyle,
Genişleyen bir kucaklamada bulur teselli.
Zaman durur, anılar düşer üzerimize,
Geçmişin derin hatıraları canlanır,
İlk kar, kalbimizin en saf köşesinde,
Sonsuz bir huzurla içimizi sarar.
Geçmişin derin hatıraları canlanır,
İlk kar, kalbimizin en saf köşesinde,
Sonsuz bir huzurla içimizi sarar.
