haberci
Efsanevi Üye
Beyazın Sessiz Tebessümü
Kardan adamın gülüşü,
Bir kış masalında dondurur zamanı,
Bir çocuğun hayalinde saklı kalır,
Ellerinin dokunuşunda erir, anı anı.
Gözleri kömürden, kalbi sıcacık,
Konuşmasa da biliriz içinden geçenleri,
Her tanesinde bir gülümseme saklı,
Bir tebessümde eritir bütün dertleri.
Gökyüzü beyaz bir örtü serer,
Kardan adamı sessizce kucaklar,
Dondurucu soğukta bile içimizi ısıtır,
Gönlümüze baharı taşır, yavaşça açar.
Gün gelir, elveda derken kar taneleri,
Kardan adamın tebessümü kalır geride,
O masum gülümseme hep hatırlanır,
Ve her kış yeniden doğar, gökyüzü derinde.
