Güvensizlik duyguları birçok farklı faktörün etkisiyle gelişebilir. Özellikle çocukluk döneminde yaşanan ihmal, istismar veya sürekli aşağılanma gibi olumsuz deneyimler, bir bireyin çevresindeki insanlara güvensizlik duymasına neden olabilir. Bu deneyimler kişinin kendisine, başkalarına ve dünyaya duyduğu güveni etkileyebilir.

Güvenmemek, kazanılmış tecrübeler doğrultusunda bilinmeyene veya tanımadığı kişilere karşı korunma güdüsüyle yapılan bir haksızlıktır. Bu durum genellikle kişinin kendi kendine güvenmemesiyle ilişkilendirilir ve güvensizlik duygusunu besleyebilir.

Birine güvenilmesi için ilk olarak karşılıklı saygı, dürüstlük ve şeffaflık gibi temel unsurlar önemlidir. Bir insanı güvenilir bulmak için o kişinin sözünde durması, bütünlük sergilemesi, yetkinlik ve dürüstlük ile hareket etmesi, sorumluluk sahibi olması gibi faktörler göz önünde bulundurulabilir.

Şüphe hastalığından kurtulmak için ise olayların olumlu yönlerini düşünmeye odaklanmak, pozitif insanlarla vakit geçirmek, kendinize zaman ayırmak, spor ve egzersiz yapmak gibi yöntemler denenebilir. Ayrıca zihinsel rahatlama egzersizleri de şüphe hastalığının üstesinden gelmede yardımcı olabilir.

Güvenmek, korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusunu ifade eder. Bu duygu, etik ve kişisel ilişkilerde önemli bir rol oynar ve karşılıklı güvenin temelini oluşturur.

Güven duygusu ise bir şeye inanma, emin olma ve bu inancı eyleme dönüştürme sürecini ifade eder. Güven duygusu zaman içinde kazanılan ve eyleme dönüşmesi uzun zaman alabilen bir duygudur.

Pistantrofobi, güven duygusunu kaybederek kimseye güvenemeyecek kadar incinmiş hisseden insanların yaşadığı bir rahatsızlıktır. Bu durum genellikle psikolojik destek alarak ve duygularını anlayarak üstesinden gelinmesi gereken bir durumdur.

Son olarak, güvenilir olmak kişinin sözlerinden ziyade davranışlarıyla tutarlı olmasıyla kazanılan bir değerdir. Kişilerin ve kurumların güvenilirliği, zaman içinde sağlam temellere dayanan bir inanç ve itimatla inşa edilir.