haberci
Efsanevi Üye
Kışın beyaz örtüsü serildiğinde,
Gölgenin altında saklanır sırlar,
Sessizce fısıldar geceye, yıldızlara,
Her kar tanesi bir düş, bir hatıra.
Soğuk nefesiyle rüzgar, usulca eser,
Her esintide kaybolur bir umut,
Buz kestiği kalplerde bir damla ateş,
Isıtır avuçları, dokunur ruha.
Gözler karanlıkta, arar o ışığı,
Ayazda gizlenir, bekler sabahı,
Her çığlık yankılanır, dağlarda yankı,
Duyulur uzaklardan, sessiz bir ağıt.
Ve karlar eridiğinde, sırlar açığa çıkar,
Buz tutmuş kalpler, yeniden çiçek açar,
Kışın gölgesinde saklı kalan her anı,
Bir bahar sabahında ölümsüzleşir.
