Çağdaş dönem, genellikle 20. yüzyıldan günümüze kadar olan dönemi ifade etmektedir. Müzikte de bu dönemde önemli değişimler ve gelişmeler yaşanmıştır. Özellikle müzikal tekniklerde, yapıtların biçiminde ve ifade edilişinde köklü değişimler görülmüştür. Çağdaş dönem, diğer dönemlerden farklı olarak devrim niteliği taşımaktadır ve müzik dünyasına yeni ufuklar açmıştır.

Klasik dönem ise genellikle 1750-1820 yılları arasını kapsayan bir dönem olarak kabul edilir. Bu dönemde senfoninin yaygınlaşması, pek çok ünlü bestecinin eserler vermesi ve müzikte belirli standartların oluşması önemli özelliklerdir. Joseph Haydn, Wolfgang Amadeus Mozart, Christoph Willibald Gluck ve Muzio Clementi gibi besteciler bu dönemin önemli temsilcileridir.

Çağdaş dönemde kullanılan bazı müzik aletleri arasında gitar, keman, akordeon, saksafon, bağlama ve piyano gibi enstrümanlar bulunmaktadır. Bu enstrümanlar hem gelişmiş teknikleri hem de geniş ses paletleriyle çağdaş müziğin çeşitli tarzlarında kullanılmaktadır.

Çağdaş Türk bestecileri arasında Selman Ada, Ahmet Adnan Saygun, Bülent Arel, Armağan Durdağ, Aydın Esen ve Aydın Karlıbel gibi isimler yer almaktadır. Bu besteciler, Türk müzik geleneğini modern ve çağdaş tarzda yorumlayarak önemli eserler vermişlerdir.

F. Schubert ise erken romantik dönemin önemli bestecilerindendir. Franz Peter Schubert'in müzikal eserleri, romantizmin duygusal ve lirik özelliklerini ön plana çıkarmasıyla tanınmaktadır. Schubert'in eserleri, genellikle sesli ve enstrümantal müzik alanlarında büyük etki yaratmıştır.

Klasik Türk müziği ise genellikle 20. yüzyıl ortalarından günümüze kadar olan dönemi kapsar. Bu dönemde Klasik Türk müziği önemli besteciler ve eserlerle zenginleşmiştir. Münir Nurettin Selçuk da bu dönemin önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilmektedir.