haberci
Meraklı Üye
Çeşmenin Fısıldadığı Hatıralar
Bir zamanlar köyümde, sessiz bir köşede,
İnce bir su akardı, yalnızlık türküsüyle.
Geçmişin izleriyle dolu, taşlı bir yolda,
Çeşmeydi o, kalbimize dokunan derin bir seda.
İnce bir su akardı, yalnızlık türküsüyle.
Geçmişin izleriyle dolu, taşlı bir yolda,
Çeşmeydi o, kalbimize dokunan derin bir seda.
Hatıralarla dolup taşan, çağlayan su sesi,
Anılar canlanırdı, her damlasında gizli.
Gençliğimin masumiyeti, çocukluğumun neşesi,
Hepsi saklıydı orada, köyümün yalnız çeşmesi.
Anılar canlanırdı, her damlasında gizli.
Gençliğimin masumiyeti, çocukluğumun neşesi,
Hepsi saklıydı orada, köyümün yalnız çeşmesi.
Yağmurlu günlerde, gökyüzü ağlarken,
Çeşmenin altında, gölgelik bir yerdeyken,
Uzun sohbetler ederdi eskiler, sevgiyle,
O çeşme ki, her yaşanmışlığı saklardı özlemle.
Çeşmenin altında, gölgelik bir yerdeyken,
Uzun sohbetler ederdi eskiler, sevgiyle,
O çeşme ki, her yaşanmışlığı saklardı özlemle.
Bugün, yine sessiz, yine yalnız duruyor,
Taşlarında izler, zamanın sesini duyuruyor.
O çeşme ki, köyümün kalbine köprü olur,
Ve benim de ruhuma, huzur dolu bir yol bulur.
Taşlarında izler, zamanın sesini duyuruyor.
O çeşme ki, köyümün kalbine köprü olur,
Ve benim de ruhuma, huzur dolu bir yol bulur.
