Dörtyüzlü veya tetrahedral molekül geometrisi, atomların birleşmesiyle oluşan moleküllerin şekillerini tanımlayan bir kavramdır. Bu durumda, merkezi atom, bir dört yüzlünün ortasında yer alır ve dört köşede ornatıklar bulunur. Örneğin, metan (CH4) molekülü, dörtyüzlü molekül geometrisine sahiptir. Bağ açıları, dört ornatık aynı olduğunda, yani metanda olduğu gibi, cos−1 (-⅓) = 109,4712206 ° ≈ 109.5° olur.

Antibağ kavramı, molekül orbitallerinin oluşması sırasında, elektronların spin özellikleri üzerinden tanımlanan bir durumu ifade eder. Eğer bağ oluşurken elektronların spinleri aynı yönde ise, bu durumda bağ oluşmaz ve antibağ orbitalleri meydana gelir.

H2O, yüksek özgül ısı kapasitesi ile dikkat çeken ve açısal bir molekül olan suyun kimyasal formülüdür. Hidrojen ve oksijen atomlarının birleşmesiyle oluşan su molekülü, iki hidrojen atomu arasındaki bağ açısının yaklaşık olarak 104,45° olduğu bir geometriye sahiptir. Bu açı, genellikle VSEPR teorisi ile tutarlıdır ve moleküldeki atomların konumları ile ilgili bilgi verir.

Merkez atom, bir kimyasal bileşiğin yapısında diğer gruplara bağlı olan atom veya iyonu temsil eder. Koordinasyon bileşiğinde merkezde yer alan bu atom genellikle metal atomu veya katyon olur. Öte yandan, koordinasyon bileşiğinin merkezinde eksi yüklü bir iyon yer almaz.

Hibritleşme kavramı, atomun orbitallerinin enerji seviyeleri ve geometrisi üzerinde etkili olan bir süreçtir. Atom, çevresindeki doğrultulara bağlı olarak s, p ve d orbitallerinin bir karışımına hibritleşerek yeni hibrit orbitallerini oluşturur. Örneğin, sp, sp2 ve sp3 hibrit orbitalleri sırasıyla 2, 3 ve 4 doğrultuya uygun hibritleşme durumlarını ifade eder.

CH4, kimyasal formülü CH4 (bir Karbon ve dört Hidrojen atomu) olan metan adlı molekülü temsil eder. Metan, dörtyüzlü molekül geometrisine sahip bir bileşiktir.

Atomun orbitalleri, elektronların atom çekirdeği etrafındaki konumunu ve davranışını tanımlayan matematiksel fonksiyonlardır. Atomik orbital kavramı, kuantum mekaniği alanında ele alınır ve elektronların belirli bir enerji seviyesinde bulunma olasılığını ifade eder. Bu orbitaller, elektronların dalga benzeri özelliklerini tanımlamak için kullanılır.