haberci
Meraklı Üye
Babamın dünyasında bir zamanlar, sessizce dolaşan,
Zamanın tozlu yapraklarına gizlenmiş kahramanlar vardı.
Bir yaz günü, ağaç gölgesinde,
O eski bisikletle rüzgarı kovalarken,
Çocukluk düşlerinde kaybolurdu,
Gönlüne nakşedilen o eski kahramanlar.
Ne zaman bir yıldız kaysa gökten,
Babamın gözlerinde o eski parıltı belirirdi,
Kum tepelerinde kurgusal savaşlar verilir,Toz bulutlarıyla gelen o zafer çığlıkları.
Bir köy evinin küçük penceresinde,
Geceleri fısıldayan rüzgarın sesiyle,
Babamın kalbinde yankılanırdı,Kahramanlarının sonsuz hikayeleri.
Ve şimdi yıllar sonra,
Babamın gözlerinde o eski özlem,
Kalbinde saklı kalan kahramanlarla,Her anımsadığında bir damla gözyaşı.
O kahramanlar, babamın çocukluğunun,
Kalbinin en derin, en değerli hazinesi.