Defibrilasyon ile kardiyoversiyon arasındaki en önemli fark senkronizasyondur. Kardiyoversiyon senkronize olarak yapılırken, defibrilasyon non-senkronize bir şekilde gerçekleştirilir. Senkronize elektrik akımının kardiyak döngünün belirli noktalarına uygulanmasıyla büyük R dalgaları ya da QRS kompleksine odaklanılır. Öte yandan, defibrilasyon, kardiyak durumun herhangi bir noktasında elektrik akımı uygulanmasıyla gerçekleşir ve genellikle ventriküler fibrilasyon veya ventriküler taşikardi sırasında kullanılır. Özetle, senkronize elektrik akımı kullanılarak yapılan kardiyoversiyon belirli bir noktaya odaklanırken, defibrilasyon daha genel bir uygulama şeklidir ve ventriküler aritmi durumlarında tercih edilir.

Senkronize elektriksel kardiyoversiyon, dar QRS kompleksli taşikardilerin ve nabızlı ventrikül taşikardilerinin tedavisinde kullanılan bir yöntemdir. Senkronize DC elektrik akımının kalp üzerinden geçirilmesiyle yapılan bu tedaviye "elektriksel kardiyoversiyon" adı verilir ve genellikle anstabil durumda olan ya da farmakolojik tedavi ile kontrol altına alınamayan durumlarda tercih edilir.

Kardiyoversiyon genellikle atriyal fibrilasyon gibi kalbin üst odacıklarında ortaya çıkan ritim bozukluklarını düzeltmek için yapılır. Atriyal fibrilasyon genellikle yaşamı tehdit etmese de, kalbin düzensiz veya hızlı çalışmasına ve daha az kan pompalamasına neden olabilir. Bu durumda kardiyoversiyon, kalbin normal ritmine dönmesini sağlamak amacıyla uygulanır.

Kardiyoversiyon, kalbin anormal bir ritimden normal ritmine geri dönmesini sağlayan bir işlemdir. DC akımı kullanılarak yapılan bu işlem, defibrilasyona benzer ancak daha düşük elektrik seviyeleri ile gerçekleşir.

Kardiyoversiyon tedavisi, atriyal fibrilasyon gibi ritim bozukluklarını düzeltmek amacıyla uygulanan bir prosedürdür. Elektriksel veya farmakolojik yöntemlerle kalbin normal ritmine dönmesini sağlamak için kullanılır.

Farmakolojik kardiyoversiyon, atriyal fibrilasyonlu hastaların farmakolojik veya elektriksel yöntemlerle sinüs ritmine döndürülmesi işlemidir. Acil durumlarda, senkop, hipotansiyon, akut kalp yetmezliği veya iskemik göğüs ağrısı gibi durumlar kardiyoversiyonu gerektirebilir. Elektif durumlarda ise kardiyoversiyon planlı bir şekilde yapılır.

Kardiyoversiyonun süresi, seçilen ilaca bağlı olarak değişebilir. İnfüzyon yöntemiyle (ilacın yavaşça damardan verilmesi) uygulanan tedavi genellikle 10 dakika ile 24 saat arasında sürebilir. Bu süre içerisinde hastanın durumu ve yanıtı takip edilir ve gerekli müdahaleler yapılır.