Devlet fonları, belirli amaçlar için kullanılan, sürekli bir kaynağa sahip olmakla birlikte yıllık olmayan ve en önemlisi kullanımda kolaylıklar sağlayan kamusal hesaplardır. Bu fonlar genellikle devletin belirli alanlara veya projelere kaynak sağlamak için oluşturduğu ve yönettiği fonlardır.

Yatırım fonları ise yatırımcıların tasarruflarının bir havuz içerisinde toplanması ve profesyonel yöneticiler tarafından çeşitli sermaye piyasası araçlarında değerlendirilmesi esasına dayanan kolektif bir yatırım aracıdır. Yatırım fonları, hisse senedi, hazine bonosu, devlet tahvili gibi çeşitli yatırım araçlarına yatırım yaparak riski dağıtma ve getiri potansiyelini artırma amacı güderler.

Yatırım fonlarının avantajları şunlardır:

1. Profesyonel Yönetim: Yatırım fonları, piyasalarda sürekli olarak uzman profesyonel yöneticiler tarafından yönetilir. Bu sayede risk minimumda tutulmaya çalışılırken getiri potansiyeli maksimize edilmeye çalışılır.
2. Risk Dağılımı: Yatırım fonları, yatırımcıların parasını farklı varlıklara dağıtarak riski yayma imkanı sunar.
3. Çeşitlilik: Farklı yatırım fonları farklı varlık sınıflarına yatırım yaparak çeşitlilik sağlar, böylece tek bir yatırıma bağımlı kalmadan getiri potansiyelini artırır.
4. Nakde Çevirebilme: Yatırımcılar genellikle yatırım fonlarını kolaylıkla nakde çevirebilir, likidite sorunu yaşamazlar.
5. Büyük Ölçekli Yatırım Avantajı: Yatırım fonları, büyük miktarda varlık toplayarak çeşitli avantajlardan yararlanabilirler, örneğin daha düşük işlem maliyetleri gibi.

Yatırım fonları devlet garantisi kapsamında değildir. Yani yatırım yapılan anaparanın bir kısmını kaybetme riski vardır ve herhangi bir devlet garantisi bulunmamaktadır. Mevduatta belirli bir sınıra kadar devlet garantisi olsa da yatırım fonlarında böyle bir güvence bulunmamaktadır.