WabiSabi, geleneksel Japon estetiğinden doğan ve kusurlu, eksik ve geçici olanın güzelliğini kabul eden bir felsefedir. Bu yaklaşım, XV. yüzyılda Japonya'da gelişmiş olup, özellikle süslemelerin ve zengin malzemelerin aşırı abartılı olduğu dönemde ortaya çıkmıştır. WabiSabi'nin temel prensiplerinden biri, doğanın ve zamanın etkilerini kabul ederek, kusurların ve geçiciliğin estetik değerinin önemsenmesidir. Bu anlayış, minimalizm, sadelik ve dinginlik kavramlarını vurgular, mükemmelliğin değil, doğallığın tercih edilmesini savunur. WabiSabi'nin sanat, tasarım ve yaşam üzerinde etkileri büyük olmuş, Japon kültürü ile derin bir bağ kurmuş ve günümüzde de hala ilham verici bir kaynak olarak değerlendirilmektedir.