Diyalize giren hastaların idrar yapma durumu oldukça nadirdir ve çoğunlukla idrar yapmazlar. Bunun nedeni, diyaliz işlemi sırasında vücuda temizlik sağlayacak olan idrarın dışarı atılamamasıdır. Bu durumda, alınan tüm sıvı vücutta kalır ve özellikle nefes darlığı, ödem gibi belirtilere neden olabilir.

Diyaliz sıvısı, hemodiyaliz veya periton diyalizi yöntemleri kullanılarak hastanın vücuduyla temasa geçen bir zar aracılığıyla atık maddelerin ve fazla sıvının vücuttan uzaklaştırılmasını sağlayan bir sıvıdır. Bu sıvı, atık maddeleri ve fazla sıvıyı vücuttan uzaklaştırarak böbreklerin yerine geçer ve vücudu temizler.

Diyaliz hipotansiyonunu önlemek için bazı önlemler alınabilir. Bunlar arasında ultrafiltrasyonun kontrollü olarak yapılması, ağırlık artışının kontrol altında tutulması, tuz kısıtlaması, kuru ağırlığın altına düşürücü ultrafiltrasyon işlemlerinin engellenmesi gibi tedbirler bulunmaktadır.

Diyaliz hastalarının yaşam süresi genellikle diyaliz işlemine bağlı olarak değişebilir. Ortalama olarak bir diyaliz hastasının yaşam süresinin 6 yıl olduğu belirtilmektedir. Ancak diyaliz tedavisindeki gelişmeler ve hastanın genel sağlık durumu da bu süreyi etkileyebilir.

Böbrek hastalarının idrara çıkma durumu genellikle azalır ve bazı hastalarda tamamen ortadan kalkabilir. Böbrek yetmezliği olan hastaların böbrekleri idrarı etkili bir şekilde üretemez ve bu durum idrara çıkma sıklığında azalmaya veya tamamen yok olmaya neden olabilir. Bu durumda, diyaliz hastalarının idrar yapmamaları normal bir durumdur.

Diyaliz hastaları genellikle haftada üç kez en az dört saat süren hemodiyaliz oturumlarına girerler. Modern diyaliz makineleri kullanılarak hastaların ihtiyaçlarına uygun olarak düzenlenen bu oturumlar, atık maddelerin ve fazla sıvının vücuttan uzaklaştırılmasını sağlar.

Diyaliz, böbrek yetmezliği olan kişilerde vücutta biriken atık maddelerin ve fazla sıvının dışarı atılması için kullanılan bir yöntemdir. Böbreklerin işlevini yerine getiremediği durumlarda, diyaliz makinesi aracılığıyla kanın temizlenmesi ve vücuttan atık maddelerin uzaklaştırılması sağlanır.

Diyaliz işlemi, hastanın kanının diyaliz makinelerinden geçirilerek temizlenmesini ve vücuttan atık maddelerin uzaklaştırılmasını sağlayan bir işlemdir. Kanın temizlenmesi işlemi sırasında vücuttan atılması gereken maddeler ayrıştırılarak, temizlenmiş kan hastaya geri verilir.

Diyaliz hastalarında titreme görülme nedenlerinden biri, diyaliz solüsyonunun ısısının yüksek olmasından kaynaklanabilir. Diyaliz solüsyonu normalde ısıtılır ve bu durum vazodilatasyon ve hipotansiyona yol açabilir. Bu nedenle, solüsyonun sıcaklığının düşürülmesi titreme gibi yan etkilerin azalmasına yardımcı olabilir.

Diyaliz esnasında kramp oluşumunun nedeni genellikle vücutta biriken fazla sıvı ve elektrolit dengesizliğidir. Diyaliz hastaları, vücutlarındaki fazla sıvıyı ve atık maddeleri diyaliz yardımıyla atabilmektedirler. Ancak bu süreçte aniden sıvı ve elektrolit dengesizlikleri oluşabilir, bu da kramp ve ani tansiyon değişikliklerine neden olabilir.

Diyalizden iyileşme durumu, genellikle hastanın böbrek sağlığına ve diğer sağlık durumlarına bağlı olarak değişir. Akut böbrek yetmezliği geçiren hastaların büyük bir kısmı diyalizden sonra iyileşebilirken, bazıları ise diyalize kalıcı olarak bağımlı hale gelebilirler.

Diyalizin bazı zararları arasında fiziksel ve psikolojik stres, diyaliz işlemine bağımlılık, ilaç ve diyet tedavisi, cinsel fonksiyon bozukluğu, iş kaybı, sık hastalanma ve sağlık personeli ile yaşanan stresler bulunmaktadır. Bu nedenlerle diyaliz hastalarının sağlık durumları ve yaşam kaliteleri dikkatle takip edilmelidir.