haberci
Meraklı Üye
Doğanın Kadınsı Fısıltısı
Bir çiçek açar sessizce, doğanın kalbinde,
Kadının yüreği gibi, narin ve derinlerde.
Rüzgarın nazik dokunuşu, saçlarında yankı bulur,
Her yaprağın dansı, onun sevgi dolu kucaklaşmasıdır.
Kadının yüreği gibi, narin ve derinlerde.
Rüzgarın nazik dokunuşu, saçlarında yankı bulur,
Her yaprağın dansı, onun sevgi dolu kucaklaşmasıdır.
Denizler mavi gözleri andırır, engin ve duru,
Kadının ruhu gibi, dalgalarla dolu ve huzurlu.
Her damla, her dalga, bir hikaye anlatır usulca,
Kadının doğasına, doğanın kadınlığına dair ne varsa.
Kadının ruhu gibi, dalgalarla dolu ve huzurlu.
Her damla, her dalga, bir hikaye anlatır usulca,
Kadının doğasına, doğanın kadınlığına dair ne varsa.
Toprak ana gibi doğurgan, kadın da öyle bereketli,
Onun varlığı, dünyada her şeye hayat verir dikkatli.
Sevgiyle yoğrulur her anı, her anı bir mucize,
Kadın ve doğa, birlikte var olur sonsuz döngüde.
Onun varlığı, dünyada her şeye hayat verir dikkatli.
Sevgiyle yoğrulur her anı, her anı bir mucize,
Kadın ve doğa, birlikte var olur sonsuz döngüde.
Güneşin ilk ışıkları süzülürken yapraklara,
Kadının gülümsemesi yansır dünyaya, ışıkla.
Doğa ve kadın, birlikte yazarlar sonsuz bir destan,
Her satırda sevgi, her dizede yaşam bulan.
Kadının gülümsemesi yansır dünyaya, ışıkla.
Doğa ve kadın, birlikte yazarlar sonsuz bir destan,
Her satırda sevgi, her dizede yaşam bulan.