Doğanın Kalbinde Kadın

I. Dörtlük

Doğanın kalbinde bir kadın var, narindir ve güçlü,
Dallar arasında fısıldar rüzgar, anlatır onun öyküsünü.
Toprakta filizlenen her umut, onun ellerinde büyür,
Yağmurun melodisiyle birleşir, sevda dolu bir türkü olur.

II. Dörtlük

Gecenin karanlığında, ayı parlak bir anne,
Yıldızlar, çevresine ördüğü pırıltılı bir yorgan,
Denizin tuzlu kokusunda, onun sabrını buluruz,
Ve her dalgada yankılanır, hayatın ritmi, durmaz.

III. Dörtlük

İçindeki ateşle ısıtır, soğuk dünyayı,
Her doğan günde yeni bir umut olur,
Yıkık duvarları onun sevgisi sarar,
Ve her çiçek onun gülüşüyle açar.

IV. Dörtlük

Kadın, doğanın annesi, yaratan ve koruyan,
Onunla bütünleşir, dünya dönerken usulca,
Her nefeste onun hikayesini duyarız,
Ve doğanın en güzel şarkısı, onun kalbinde başlar.[/CENTER]