Dokumacılık, atkı ve çözgü ipliklerinin dikey açı olacak şekilde birbirlerinin altından ve üstünden geçirilerek elde edilen ürünleri kapsayan bir sanattır. Dokumacılık, yapılış tarzı ve oluşturulan motiflere göre farklılık gösterebilir. Dokuma işlemini gerçekleştiren kişiye "çulha" veya "dokuyan" denir. Osmanlı döneminde genellikle pamuklu dokuma yapan dokumacılar için bu terim kullanılmıştır.

Dokuma işlemi genellikle belirli merkezlerde gerçekleştirilir. Günümüzde dokumacılık faaliyetleri Manisa, Niğde, Konya, Afyon, Sivas, Kayseri, Hakkâri gibi belirli başlı merkezlerde devam etmektedir. Bazı dokumalar ise dokundukları yerlerin veya aşiretlerin adlarıyla anılır.

Dokumacılık yapmak, iplikten kumaş üretme işini ifade eder. İnsanlar çok eski zamanlardan beri bildikleri bu sanatı önceleri el tezgahlarında yaparlardı. Günümüzde ise dokumacılık genellikle tamamen makineleşmiştir, ancak bazı bölgelerde el tezgahlarıyla da devam eden geleneksel dokumacılık faaliyetleri bulunmaktadır.

Dokuma işi, iki iplik sisteminin dik açı yaparak çaprazlanmasıyla oluşan bir tekstil işlemidir. Bu çaprazlama ipliklerine bağlama veya örgü (doku) adı verilir. Dokumada kullanılan uzunlamasına ipliklere "çözgü", yatay ipliklere ise "atkı" denir.

Halı dokumacılığının geliştiği iller ve bölgeler arasında Kayseri (İç Anadolu), Gördes, Milas, Demirci, Uşak (Ege Bölgesi), Yağcıbedir, Bursa, Kocaeli (Marmara Bölgesi) gibi yerler bulunmaktadır.

Dokumacılık sanatının geliştiği iller arasında Sivas önemli bir yere sahiptir. Kilimler, Sivas'ı tanıtan önemli eserler arasında yer alır ve geniş bir hayran kitlesine sahiptir. Dokuma sanatının ilk olarak nerede ve ne zaman başladığı tam olarak bilinmemekle birlikte genel olarak Orta Asya'da başladığı düşünülmektedir.