haberci
Meraklı Üye
Sonbaharın Duygusal Vedası
Sararmış yapraklar süzülürken yere,
Bir hüzün dalgası vurur kalplere.
Bir hüzün dalgası vurur kalplere.
Rüzgarın şarkısı anlatır bize,
Vedaların en hasret dolusunu sessizce.
Vedaların en hasret dolusunu sessizce.
Gökyüzü gri, bulutlar hüzün yüklü,
Gün batarken, yürekler dolu elemle.
Gün batarken, yürekler dolu elemle.
Bir sokak lambası, titrek ışığında,
Anılar canlanır, gözyaşı içinde.
Anılar canlanır, gözyaşı içinde.
Elveda derken sararan yapraklar,
Her biri bir hikaye, bir hatıra taşır.
Her biri bir hikaye, bir hatıra taşır.
Kışın soğuk nefesi yaklaşırken,
Kalpler, sonbahardan kalanlarla ısınır.
Kalpler, sonbahardan kalanlarla ısınır.
Bazen bir son, yeni bir başlangıçtır,
Doğa uyurken, umutlar filizlenir.
Doğa uyurken, umutlar filizlenir.
Sonbahar vedasında, buluruz kendimizi,
Zamanın döngüsünde, yeniye yer açılır.
Zamanın döngüsünde, yeniye yer açılır.