Büyük Şili Depremi ya da 1960 Valdivia depremi, tüm zamanların en büyük depremi olarak kabul edilmektedir. 22 Mayıs 1960 tarihinde gerçekleşen bu deprem, Moment magnitüd ölçeği ile 9,5 büyüklüğüne ulaşmıştır ve Şili'yi şiddetli bir şekilde etkilemiştir. Depremler genellikle Moment magnitüd ölçeği veya eskiden kullanılan Richter ölçeği ile belirlenir. 3 ve altı büyüklükteki depremler genellikle hissedilmezken, 7 ve üstü büyüklükteki depremler yıkıcı olabilmektedir. Sarsıntının şiddeti ise Mercalli şiddet ölçeği ile ölçülür.

Artçı depremler genellikle ana depremi takip eder. Ancak, artçı depremler, yapıların zaten zayıf olduğu durumlarda yıkıma neden olabilir ve ana depremden daha fazla hasara yol açabilir. Araştırmalara göre büyüklüğü 4 ve daha fazla olan artçı depremlerin yüzde 67'si ana depremden sonraki ilk altı günde meydana gelmiştir.

Depremlerin büyüklükleri arasındaki farkı anlamak için Richter Ölçeği'nde ölçüm yapılmasının önemi büyüktür. Richter Ölçeği, lineer olmayan logaritmik bir ölçektir. Bu nedenle, her bir Richter Ölçeği değerine karşılık gelen sayı arasındaki fark 30 kata kadar çıkar. Dolayısıyla, 6 büyüklüğündeki bir deprem, 5 büyüklüğündeki bir depremden 10 kat büyük olmasına rağmen 30 kat daha güçlüdür.

Küçük depremlerin varlığı, büyük bir deprem olasılığını azaltmaz. Küçük depremler, genellikle büyük depremlerin enerjisini almadıkları için, büyük bir deprem meydana gelebilir. Bu nedenle, deprem hazırlıklarında küçük depremlerin ihmal edilmemesi önemlidir.

Richter ölçeği, depremin büyüklüğünü belirlemek için kullanılan bir ölçüdür. Sismograf ise bu ölçümü gerçekleştiren cihazdır. Sismograf, depremin oluşturduğu dalgaları kaydederek depremin büyüklüğünü belirler.

Son olarak, hiposantr terimi odak noktasını ifade eder. Odak noktası, depremin yerin içinde enerjinin ortaya çıktığı noktadır. Bu nokta, pratikte bir nokta olarak kabul edilse de aslında bir alanı temsil eder. Odak noktası veya hiposantr, depremin başlangıç noktası olarak tanımlanır.