haberci
Meraklı Üye
Eskimiş Adımların Sessiz Hikayesi
Bir köşede durur, sessiz ve mahzun,
Babamın eskimiş ayakkabıları,
Her kırışıkta bir anı saklı,
Yılların yükü, adımların yorgunluğu...
Toprak yollarda yürüdüler vakurca,
Kar, yağmur, rüzgar demeden...
Babamın izleri, derin ve ağır,
Her adımda bir umut çiçeklenir.
Renkleri solmuş, ama hatıraları taze,
Her bir çiziği bir hayat dersi,
Onlarla büyüdüm, onlarla hayal kurdum,
Babamın ayakkabılarında bir dünya buldum.
Şimdi uzaklarda, belki bir gökyüzü,
Ayakkabılarının izlediği yollar,
Sessizce fısıldar, anlatır hikayeyi,
Babamın kalbinde yaşattığı o sevdayı.