Fırsatçı patojenlerin neden olduğu enfeksiyonlar genellikle bağışıklık sistemi zayıflamış olan kişilerde ortaya çıkar. Virüslerin oluşturduğu enfeksiyonlara örnek olarak Sitomegalavirüs (CMV), Epstein-Barr virüsü (EBV), BK virüs (BKV), Adenovirüsler ve Herpes Simpleks Virüsü (HSV) verilebilir. Bu virüsler, enfeksiyona yol açabilecek mikroorganizmalar arasında yer almaktadır.

Bakteriyel virulans, bir bakterinin hastalık oluşturma yeteneği olarak tanımlanabilir. Bu virulans faktörleri bakterinin hastalığa yol açma potansiyelini belirler. Örneğin, enfeksiyon yapan bakteri sayısı, vücuda giriş yolu, konak organizmanın savunma mekanizmalarının etkisi ve bakterinin kendine özgü özellikleri virulansı belirleyen faktörler arasında sayılabilir.

Bakterilerin neden olduğu hastalıklar arasında boğaz enfeksiyonları, idrar yolu enfeksiyonları, tüberküloz, menenjit, zatürre ve larenjit gibi rahatsızlıklar bulunmaktadır. Bakterilerin çeşitli hastalıklara sebep olduğu bilinmektedir ve hastalıkların belirtileri ve tedavisi bakteri türüne göre değişiklik gösterebilir.

Virüsler, bakterilere göre çok daha küçük organizmalardır. En büyük virüs bile en küçük bakteriden daha küçüktür. Virüsler genellikle protein bir kılıf ve içerisinde DNA ya da RNA taşıyan bir çekirdekten oluşur. Virüsler, canlı bir hücreye girmedikçe çoğalamazlar ve yaşayamazlar.

En sık fırsatçı mantar enfeksiyonlarını oluşturan etkenlerden biri Candida türleri olarak bilinir. Candida türleri dünya genelinde en sık fırsatçı mantar enfeksiyonlarına sebep olan mikroorganizmalardır. Bu tür mantarlar genellikle zayıflamış bağışıklık sistemine sahip kişilerde enfeksiyonlara sebep olabilirler.

Fırsatçı mikozlar, düşük doğal virulanslı patojen mantarların neden olduğu enfeksiyonlardır. Bu organizmalar, genellikle çeşitli ortamlarda bulunurlar ve zayıflamış bağışıklık sistemine sahip kişilerde enfeksiyonlara neden olabilirler. Bu mikroorganizmaların yayılması ve enfeksiyon oluşturması genellikle çeşitli etkenlere bağlı olabilir.

Bakteriyel toksinler, bakterilerin hücre çeperlerinde bulunan ve hücre parçalandığında ortaya çıkan toksik maddelerdir. Bu maddeler genellikle gram negatif bakteriler tarafından oluşturulur ve enfeksiyon şiddetini etkileyebilirler. Toksinler, hücresel zarar ve hastalık belirtileri oluşturabilirler.

Mikroorganizmanın hastalık oluşturabilme gücüne toksijenite adı verilir. Bazı mikroorganizmaların hastalık oluşturabilme yetenekleri, etkenin toksin sentezleme kabiliyeti ve vücuda girdikten sonra hastalık oluşturabilme potansiyeli ile belirlenir. Bu özellikler etkenlerin patojenik potansiyelini ortaya koyabilir.

Bakterilerin neden olduğu hastalıklar arasında B. cereus Gıda Zehirlenmesi, Campylobacteriosis, Botulizm, C. Perfringens Gıda Zehirlenmesi, Bağırsak cryptosporidiosis, Cyclosporiasis gibi rahatsızlıklar bulunmaktadır. Bakterilerin çeşitli hastalıklara yol açabilme potansiyeli bulunmaktadır ve tedavileri genellikle antibiyotikler ile yapılır.

Mikroorganizmaların neden olduğu hastalıklar genellikle bakteri, virüs, mantar ve protozoa gibi mikroorganizmalarla ilişkilendirilir. Bu mikroorganizmaların neden olduğu hastalıklar enfeksiyöz hastalıklar olarak bilinir ve belirli belirtiler gösterirler. Mikroorganizmaların yol açtığı hastalıklar genellikle tedavi gerektirir ve tedavi süreci mikroorganizmanın türüne göre değişebilir.

Virüsler mikroplar arasında yer alsa da tüm mikroplar virüsler değildir. Virüsler asalak bir varlık olup, kendi başlarına yaşayamazlar ve bir hücreye girerek çoğalırlar. Her virüs mikrop olarak adlandırılsa da mikroplar genel olarak bakteri, virüs, mantar ve protozoa gibi mikroskobik organizmaları kapsar.

Bakteri ve mikrop terimleri genellikle aynı anlama gelir. "Mikrop" terimi genellikle hastalığa sebep olabilen mikroorganizmaları tanımlamak için kullanılır ve bakteri, virüs, mantar ve protozoa gibi organizmaları kapsar. Dolayısıyla, bakteriler de mikroplar arasında yer alır ve hastalığa sebep olabilirler.