haberci
Efsanevi Üye
Fırtınalı Bir Pastanın Hüzünlü Tınısı
Tatlı bir rüyanın kuytusunda, bir fısıltı,
Renklerin solgun dansında bir sırlı tat.
Pastanın katlarında saklı kalmış anılar,
Hüzünle harmanlanmış, eski bir şarkı.
Her diliminde bir vedanın yankısı,
Bıçak keserken zamanın ince ipini.
Her parçaya dağılan umut kırıntıları,
Ruhun derinliklerinde bir sızı, bir iniltisi.
Şekerin içinde gizlenmiş bir damla gözyaşı,
Her çatalın ucunda anıların izleri.
Dil sürçerken unutur mu geçmişin ağırlığını?
Tadıyla kalan yalnızca sessiz bir geçmişin yankısı.
Bir gün gelir, biter bu hüznün ziyafeti,
Eller birleşir, yeniden tazelenir umutlar.
Pastanın son diliminde, bir veda tebessümü,
Ve yeni bir başlangıcın tatlı tasviri.