Fosfor bağlayıcı ilaçlar, fosfor seviyelerinin kontrolünde kullanılan tedavi seçenekleridir. Piyasada farklı türde fosfor bağlayıcılar bulunmaktadır. Örnek olarak kalsiyum karbonat, kalsiyum asetat, sevelamer, lantanum, sukroferrik oksidroksit ve ferrik sitrat gibi ilaçlar sayılabilir. Bu ilaçlar, böbrek hastalarında fosforun kontrol altında tutulmasına yardımcı olurlar.

Diyaliz hastalarında önerilen hedef kalsiyum seviyesi, genellikle 8.4-9.5 mg/dl arasında belirlenmiştir. Bu değerler K/DOQI (Kidney Foundation–Kidney Disease Outcomes Quality Initiative) tarafından yayınlanan kılavuzlarda önerilen düzeylerdir.

Anti fosfat tedavisi, özellikle böbrek yetmezliği olan ve düzenli diyaliz alan hastalarda yüksek fosfat düzeyinin (hiperfosfatemi) tedavisinde kullanılan bir tedavi yöntemidir. Bu tedavi genellikle tablet formunda sunulur ve kan fosfat düzeylerinin kontrol altında tutulmasına yardımcı olur.

Diyaliz kateterlerinin rutin kan alımı veya ilaç uygulaması için kullanılmaması önerilir. Diyaliz kateterleri, genellikle diyaliz işlemi için kullanılan özel bir kateter türüdür ve ilaç uygulaması için uygun değildir.

Fosfor bağlayıcı ilaçlar, diyaliz hastalarında hiperparatiroidizmi önlemek, kan kalsiyum düzeylerini yükseltmek, kan fosfor düzeylerini düşürmek ve kan parathormon düzeylerini istenilen aralıkta tutmak için kullanılır. Bu ilaçlar genellikle kalsiyum desteği sağlar ve D vitamini tedavisi ile birlikte kullanılır.

Sekonder hiperparatiroidizm, paratiroid bezlerinin dış faktörler nedeniyle uyarılarak, parathormon (PTH) üretimini arttırmaları ve hiperplazi veya adenom gibi değişikliklere yol açması durumudur. Bu durum genellikle kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda görülebilir.

Diyaliz, genellikle böbrek yetmezliği olan kişilerde vücuttaki zararlı maddelerin ve idrarın temizlenmesi için kullanılan bir yöntemdir. Bu işlemde böbrek fonksiyonlarını yerine getiremeyen böbreklerin yerine bu görevi üstlenecek bir makine kullanılır.