Gizli Sokakların Fısıltıları

Sessizliğin perdesi aralandığında,
Hafif bir rüzgar dokunur yanaklara,
Gözlerden saklı, kalpten aşikar,
Bu şehirde ne umutlar var.

Düşler, sokakların taşlarını döver,
[Yalnızlığın senfonisi] yankılanır duvarda.
Bir adım atarsın, duyarsın uzaktan,
[Umutlar] fısıldar, gecenin karanlığında.

Gözlerinle görmediğin, yüreğinle anlarsın,
Yıldızlar parlar, bulutlar arasından.
Sessizlik büyürken, fısıldar gece,
Gözlerin kapanır, düşler süzülür ince.

Ve bir gün, güneş doğar ufuktan,
Bir tebessüm dokunur, kalbinin en derininden.
Bilirsin ki; sessizliğin ardında,
Bambaşka bir [Umut] saklıdır, her anında.