haberci
Efsanevi Üye
Gölgesinde Filizlenen Sevgi
Babanın gölgesi düşer,gönlümüzün üstüne,
Kollarında saklıyken, geceyi deler hülyalar.
Her anı bir masal, her sözü bir hazine,
Kalbimize kök salar, onunla büyür rüyalar.
Ellerinin sıcaklığı, soğuk kış günlerinde,
Kalbimize sızar usulca, yıldızlar gibi parlayan.
Gözlerinde bir umut, en karanlık düşüncede,
Bize düşer o gözler, güneşe yol açan.
Zaman akar, yıllar geçer, izleri kalır derinde,
Her hatıra bir cevher, ışıldar geçmişin içinde.
Babanın koruyucu gölgesi, durur yine de,
Sonsuz bir sevgiyle, çocukluğun izlerinde.
Varlığıyla sarar kalbimizi, her adımda yanımızda,
Gölgesinde buluruz huzuru, her yeni başlangıçta.
Bizi biz yapan o gölge, hiç silinmez aklımızda,
Babanın gölgesiyle filizlenir, yüreğimizin baharında.
Babanın gölgesi düşer,gönlümüzün üstüne,
Kollarında saklıyken, geceyi deler hülyalar.
Her anı bir masal, her sözü bir hazine,
Kalbimize kök salar, onunla büyür rüyalar.
Ellerinin sıcaklığı, soğuk kış günlerinde,
Kalbimize sızar usulca, yıldızlar gibi parlayan.
Gözlerinde bir umut, en karanlık düşüncede,
Bize düşer o gözler, güneşe yol açan.
Zaman akar, yıllar geçer, izleri kalır derinde,
Her hatıra bir cevher, ışıldar geçmişin içinde.
Babanın koruyucu gölgesi, durur yine de,
Sonsuz bir sevgiyle, çocukluğun izlerinde.
Varlığıyla sarar kalbimizi, her adımda yanımızda,
Gölgesinde buluruz huzuru, her yeni başlangıçta.
Bizi biz yapan o gölge, hiç silinmez aklımızda,
Babanın gölgesiyle filizlenir, yüreğimizin baharında.