haberci
Efsanevi Üye
Göl Kenarındaki Eski Sandalye
Bir zamanlar ne hikayeler dinledim,
Gölün sessizliğinde usulca bekledim.
Rüzgar fısıldarken yapraklara,
Ben eski bir sandalyeyim, hatıralarla dolu.
Gölün sessizliğinde usulca bekledim.
Rüzgar fısıldarken yapraklara,
Ben eski bir sandalyeyim, hatıralarla dolu.
Geceleri yıldızlar ışıldarken üstümde,
Gündüzleri güneş sarar beni, içten bir gülümse.
Yanımda oturanların hüzünleri ve sevinçleri,
Her bir anıyı derinliklerime işledim.
Gündüzleri güneş sarar beni, içten bir gülümse.
Yanımda oturanların hüzünleri ve sevinçleri,
Her bir anıyı derinliklerime işledim.
Yorgun gövdeme yaslanır gölgeniz,
Düşlerinizde kaybolurum sessizce,
Dalga sesleri eşlik ederken fısıltılarınıza,
Ben ve göl, sükunetin iki yoldaşıyız.
Düşlerinizde kaybolurum sessizce,
Dalga sesleri eşlik ederken fısıltılarınıza,
Ben ve göl, sükunetin iki yoldaşıyız.
Gün gelip de kimse kalmadığında yanımda,
Yalnızlık dostum olur, sarmalar beni usulca.
Ama bilirim, ben hep buradayım,
Göl kenarında, huzurun bekçisi olarak.
Yalnızlık dostum olur, sarmalar beni usulca.
Ama bilirim, ben hep buradayım,
Göl kenarında, huzurun bekçisi olarak.