Grev tanımı, işçilerin topluca çalışmamak suretiyle işyerinde faaliyeti durdurmak veya işin niteliğine göre önemli ölçüde aksatmak amacıyla, aralarında anlaşarak veya bir kuruluşun aynı amaçla topluca çalışmamaları için verdiği karara uyarak işi bırakmaları olarak tanımlanmaktadır.

Grevin temel unsurları şunlardır:
1. Grevin sadece işçiler tarafından yapılması gerekliliği.
2. Grev yapacak işçilerin işi bırakmaları.
3. Grev için işçilerin önceden aralarında anlaşarak veya bir kuruluşun kararına uyarak harekete geçmiş olmaları.
4. Greve ancak belirli bir amaç için başvurulmuş olması gerekliliği.

Lokavt ise greve çıkan işçileri işverenin topluca işten uzaklaştırması anlamına gelmektedir. Lokavt, işçilerin işten çıkarılması değil, işveren tarafından çalıştırılmaması durumunu ifade eder.

Kanuni grev ise 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'na göre toplu iş sözleşmesi sırasında uyuşmazlık çıkması halinde, işçilerin ekonomik ve sosyal durumları ile çalışma şartlarını korumak veya geliştirmek amacıyla, yasal çerçevede yapılan grevleri ifade eder.

Grev ve lokavt yasakları ise birçok sektörde yaşanan olumsuz etkileri önlemek amacıyla belirlenmiştir. Örneğin, can ve mal kurtarma işlerinde, cenaze işleri ve mezarlıklarda, şehir şebeke suyu, elektrik, doğal gaz, petrol üretimi, tasfiyesi ve dağıtımı ile petrokimya işlerinde grev ve lokavt yasaklanmıştır.

Grevin işçilere sağlaması amaçlanan şey ise iş uyuşmazlıklarının çözümü için işveren üzerinde baskı oluşturmak ve işçilerin ekonomik ve sosyal durumlarını korumak veya geliştirmektir. İşçiler greve katılıp katılmama konusunda serbesttirler ve bu mücadele aracı gerektiğinde kullanılabilir.