Günün İlk Işığında Babamla Koşmak

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanırdı baba,
Dalgaların sesiyle uyanmış gibi sessiz.
Adımları yavaşça iz bırakırdı zeminde,
Her bir nefes, sabahın serin esintisinde.

Koşardık beraber, rüzgara karşı siper,
Yol gösterirdi bana, nazik ve zarif.
Birlikte attığımız her adımda,
Kalplerimizin ritmi, uyum içinde.

Her kilometrede bir hikaye gizliydi,
[D]Geçmişin anıları, geleceğin hayalleri.[/D]
Babamın yanında, dünya daha parlak,
Hayatın anlamı, adımların arasında saklı.

Dönüş yolunda güneş doğarken ufuktan,
Yorgun ama mutlu, yolun sonuna varırız.
Babamın sesi, sabahın huzurunda yankılanır,
"Birlikte yürüdükçe, hiçbir yol uzun değil."