Güreş cazgırı, geleneksel güreş etkinliklerinde görev alan ve pehlivanları seyircilere tanıtan, güreşi anlatan ve galip gelenleri duyuran kişidir. Genellikle güreşçilerin manilerle takdim edilmesiyle tanınır ve etkinliğe renk katar. Cazgır, güreşi başlatmadan önce dualar okur ve izleyicilere heyecan katar.

Yağlı güreşte kullanılan kıspet, genellikle hayvan derisinden yapılan bel kısmı kalın bir alt giysisidir. Kispetin içinde paçabent denilen keçe bulunur ve sıkıca bağlanarak oyun esnasında parmakların girmesine izin verir. Güreşçi kıspeti yağlar ve güreş sonrasında zembil içinde saklar.

Güreş sporunda yağlı güreş ve minder güreşinin farkları vardır. Yağlı güreş daha ağır bir spor olarak bilinir ve sporcuların dayanıklılığını artırırken, minder güreşinde hızlanma ve teknik ön plandadır. Her iki tür güreş de farklı avantajlar sunar.

"Cazgır çocuk" terimi genelde bağırarak konuşan, dedikodu yapan kişiler için kullanılan bir tabirdir. Cazgır çocuklar genellikle karşı tarafı susturmak ve dikkat çekmek amacıyla bağıran kişilerdir.

Kıspetin temizlenmesi için, yağlarının arındırılması için sabun ve soğan dolu bir çuvala konularak yıkanması önerilir. Yıkama işlemi sıcak su yerine soğuk su kullanılarak yapılmalıdır.

Güreşçilerin giydiği kıyafet kıspet olarak adlandırılır. Bu kelime Arapça kökenli olup, belden aşağıya giyilen giysi anlamına gelmektedir. Her güreşçinin kıspet giymesi geleneksel güreş etkinliklerinde yaygın bir uygulamadır.

Yağlı güreşte genellikle zeytinyağı tercih edilse de, bazı organizasyonlarda mısır yağı veya ay çiçek yağı da kullanılabilmektedir. Bu yağlar, güreşçilerin vücudunu yağlayarak birbirlerini tutmayı zorlaştırır ve güreşin daha zorlu hale gelmesine neden olur.

Güreş sporunda yağ sürülmesinin temel amacı, güreşçilerin birbirlerine tutunmalarını zorlaştırmaktır. Yağlanmış vücutlar, güreşin daha zorlu ve yetenek gerektiren bir spor olmasına katkı sağlar.