Hücre zarının seçici geçirgen olması, hücre içine girecek moleküller arasında bir seçim yaparak bazılarını geçirip bazılarını geçirmemesidir. Bu seçicilik sayesinde hücre zarı, hücre içindeki dengenin korunmasını sağlar ve hücreye gerekli olan maddelerin alınmasını, zararlı maddelerin ise dışarı atılmasını kontrol eder.

Hayvan hücresi, hücre zarı sayesinde seçici geçirgenlik özelliğine sahiptir. Hücre zarı, madde alışverişini düzenlerken aynı zamanda hücreyi dış etkenlere karşı korur. Hücre zarı, bu seçici geçirgenlik özelliği sayesinde hücre içindeki ortamın stabil kalmasını sağlar.

Pordon, hücre zarının üzerinde bulunan protein, glikoprotein ve glikolipitlerden oluşan gözeneklerdir. Bu gözenekler, hücreye madde alışverişi yapılmasını sağlar ve hücre zarının seçici geçirgenliğini denetler. Porlara "gateway" yani "giriş noktası" da denilebilir.

Hücre zarının seçici geçirgenliğinde etkili olan yapılar arasında glikoproteinler ve glikolipitler önemli bir rol oynar. Bu moleküller, hücre zarındaki reseptörler olarak görev yapar, hücreler arasındaki tanımayı sağlar ve seçici geçirgenliği düzenler.

Hücre zarı, biyokimyasal olarak yağ, protein ve az miktarda karbonhidrat içerir. Fosfolipidler hücre zarının temel yapı taşlarıdır ve hidrofobik kısımların karşılıklı bulunduğu iki katman oluşturur. Hücre zarının sıvılık durumunu belirleyen temel molekül ise kolesteroldür.

Hayvan hücrelerinde boğumlanma, telofaz sonucunda zıt kutuplarda bulunan kromozomların çevresinde çekirdek zarının oluşması ile gerçekleşir. Bu süreçte hayvan hücrelerinde boğumlanma meydana gelirken, bitki hücrelerinde ara lamel oluşumu görülür.

Hücre zarındaki porlar, hücreye madde giriş çıkışını denetleyen ve seçici geçirgenliği düzenleyen yapılardır. Bu porlar sayesinde hücre, dengeli bir iç ortamda kalabilir ve gerekli maddeleri alabilir, zararlı maddeleri ise dışarı atabilir.